Weer normaal.
De laatste weken volgden lief en leed elkaar op. De afgelopen 2 jaar ben ik regelmatig met mijn zus naar het ziekenhuis geweest. Afhankelijk zag het er goed uit en was ze een tijdje schoon. Helaas kwam de kanker na de zomer een agressieve vorm terug, die niet te behandelen was. Tussen mij en mijn oudste zus zit 9 jaar verschil, ze was al vroeg het ouderlijk huis uit.
Natuurlijk zagen we elkaar met verjaardagen en zo. Maar we waren allebei zo anders. De laatste 2 jaar hebben we opnieuw leren kennen, daar ben ik dankbaar voor. Op de dag dat ze overleden was fietste ik langs haar huis. De zon scheen, de vogels floten, het verkeer raasde door de straat, alsof er niets was gebeurt. De wereld draait door, dat is denk ik ook maar goed. Haar uitvaart was erg mooi, precies zoals ze graag wilde. Ze heeft nu de rust die ze zo verdient.
Verzameling.
We leken dan misschien niet zo op elkaar maar allebei houden we van muziek en verzamelen “spullen” Haar huis staat daar -net als dat van ons- vol mee. Het heeft me te denken gezet want uiteindelijk kun je het allemaal toch niet meenemen. Dat is ook de reden dat ik dit jaar zoveel mogelijk defecte apparatuur van mezelf wil opknappen. Mijn verzameling flink uit ga dunnen, want stuk heeft niemand er wat aan.
Mijn oudste dochter is op alledag en de jongste weer 2 maanden voor haar werk naar Thailand. Verder was er een venijnig griepje, waar veel mensen last van hadden of nog hebben. Dingen worden weer een beetje normaal. Dit weekeinde met het mooie weer veel naar buiten geweest o.a. in Egmond gewandeld het was schitterend. 🙂
Op mijn website zal je af en toe een update vinden.
Vriendelijke groet,
Jack
Hallo Ronald,
Dank voor je reactie. Als je lang ziek bent, vaak met elkaar omgaat, heb je ook tijd om afscheid te nemen.
Mijn zus was een gelovig mens, die is waar ze moet zijn. 😉
Vriendelijke groet,
Jack
wat erg voor jullie jack
het is altijd erg om te horen dat er iemand is overleden,
en als iemand erg ziek is geweest en veel pijn heeft geleden
lijkt het een mooie uitweg
om op zo een manier van de pijn en ellende af te zijn, maar toch,
het blijft een onnatuurlijke gebeurtenis
ook al zeggen we vaak het is beter zo
eigenlijk wil niemand echt het leven los laten.
vaak nog zoveel te doen en dromen te leven
de dood is vaak en voor de meeste mensen ‘de grootste vijand’
je zegt ; ze heeft eindelijk rust, dat is een bijbelse gedachte,
het wordt daar ook wel vergeleken met een diepe slaap…
ik weet niet of je ermee bekend bent met de bijbel,
er zijn een boel vertroostende gedachten
waar nabestaanden veel aan kunnen hebben,
als je het interessant vind wil ik je daarover nog wel eea. vertellen
bv.de onderstaande belofte is er zo een………..
het lijkt in grove lijnen best veel op de hobby die je hebt
een gestorven mens is voor God
als een kapotte versterker waarvan bv
de eindtrappen of wat elco`s zijn opgebrand
met voldoende kennis lappen wij met weinig moeite
zo een juweeltje weer op , die dan
als ‘herboren’ gerust weer een lange tijd speelt
zo is de [lieve] mens voor god als iets
waarvan hij heel veel houdt
en graag weer wil gaan ”opknappen”
de belofte van een toekomstige opstanding van liefdevolle en
zachtmoedige mensen in het paradijs is iets prachtigs
en als je weet dat er in de bijbel veel voorbeelden staan
hoe Jezus mannen en vrouwen en kinderen ’terugriep’ uit de dood
[[om te bewijzen dat de kracht van God sterker is als de dood ! ]]
,, en dat er vele getuigen bij waren die dat live gezien hebben
dan zijn die beloften voor de toekomst
bij voorbaat al heel verheugend
we zien elkaar weer in het paradijs
ik weet dat er over dit onderwerp nog veel vragen zouden kunnen zijn en
er zijn op al die vragen bevredigende antwoorden
het is niet eens echt heel ingewikkeld
dus
ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen troosten met deze gedachten
mocht je wat meer willen weten
laat maar horen……..
mvrgrtjs
ro