Hoi mijn naam is Jack van Brederode. Waarschijnlijk stond mijn wieg naast de radio want de liefde voor muziek zit diep in mijn genen.
Vanaf mijn 12e ben ik serieus bezig met techniek en audio.
Daarnaast hou ik van mensen, koken en hardlopen
Hij is mooi én groot, deze Sansui TU-919. Die alleen het “vlaggenschip” de TU-X1 en de wat oudere TU-9900 voor zich moet laten gaan. Typisch zo’n tuner eind 70e jaren. Net op de overgang van volledig analoog naar digitaal. Lees verder “Sansui TU-919”
De Philips FT-880 staat bekent als: “het broertje of zusje” van de FT-980 . Ook dit is een heel fijne tuner, die veel deelt van zijn: “grote broer.” Hij was ongeveer 150 gulden goedkoper en mist een paar functies zoals RDS. Niet iedereen vond dat kennelijk belangrijk en koos het mooie rustige display, met prachtige “parapluutjes” waarmee de ontvangst aangegeven wordt. Hij klinkt echter net zo goed als de FT-980 en doet qua ontvangst nauwelijks iets onder. Ook deze FT-880 heeft 2 antenne ingangen, heel slim 1 speciaal voor het harde signaal van de centrale antenne of kabelleverancier en 1 veel gevoeliger antenne aansluiting voor een buitenantenne.
Sommige apparaten zijn in minder goede conditie, zodat afregelen en schoonmaken alleen niet voldoende is. Het meest krijgt de voeding te verduren die moet immers ten alle tijden voldoende stroom kunnen leveren. Ook zo’ n ingreep is meestal goed te doen.
Kleine update: Deze Pioneer fraaie SX-750 zit in het midden van de Pioneer reeks SX-450 t/m SX-1250. Met een richtprijs van fl 1598,- in 1978 niet echt goedkoop en meer dan menigeen in de maand verdiende. Toch kreeg en krijgt u in verhouding met de veel duurdere exemplaren de SX-850 t/m SX-1050 veel waar voor het geld. De duurdere modellen hebben voornamelijk nog meer uitgang vermogen. Terwijl deze SX-750 met minimaal 2x 50watt aan 8Ω en het dubbele aan 4Ω ruim voldoende bemeten is voor menig woonkamer.
De tuners van drie duurdere modellen hebben ook een 4 voudige afstemming voor FM en zijn maar iets mooier. Ook de voeding met 2x 15.000uF is royaal te noemen. Het enige wat minder is, is de afwerking met plastic folie i.p.v. echt fineer.Deze SX-750 is met 48 cm breedte net even te breed voor ons audio rek waar normaal 43 cm brede apparaten instaan. Maar bij u, past het misschien net….
Op de vorige pagina heb ik uitgelegd dat een gezonde voeding in een apparaat van essentieel belang is.Probleem van deze G-7000 was dat er zogenaamde: “dubbel elco’ s” gebruikt zijn. Dat zijn 2 condensatoren in één behuizing. Verder was er geen ruimte om b.v. 4 kleinere condensatoren te plaatsen. Ik heb van alles geprobeerd om iets passend te maken… helaas…
Gelukkig is er het WWW 🙂 Op Ebay kun je met een beetje geluk de meest bijzondere onderdelen vinden.
Zo vond ik deze forse “stortkokers” Met 65mm diameter precies goed, het zou er om spannen of ze qua lengte passen. Toch maar besteld. Lees verder “Sansui G-7000 deel 3”
Deze Sansui G-7000 ziet er prachtig uit. Het leuke is, dat ik ook de originele handleiding heb. Naast een goed FM gedeelte, een vrij zware versterker met een royale ringkern transformator.
Volgens de specificaties minimaal 2x 85watt in 8Ω. Er zijn nog vele zwaardere modellen boven deze G-7000 die ook bekent is als G-701. Echter in de praktijk is het vermogen van dit model haast onbeperkt en altijd genoeg. Qua techniek is deze receiver ongeveer vergelijkbaar met een SX-1050. Dat is de op één na zwaarste receivers van Pioneer. Sansui ging verder…. Jammer dat dit merk niet meer bestaat.
Er waren een aantal problemen. Het geluid was vervormd, de tuner deed het niet, problemen met schakelaars etc. Lees verder “Sansui G-7000”
De UL40-S2 gaat al wat jaartjes mee en is nog steeds een top klasse buizenversterker. Die eigenlijk in de loop de jaren nóg beter is geworden. Dit komt volgens mij, omdat het geen statisch ontwerp is. M.a.w. u koopt of bouwt een versterker, zet hem neer en dat was het……
Hoewel de ontwerper zéér terughoudend is met allerlei audiofiele modificaties, zijn er in de loop der jaren een aantal updates geweest waarmee u de versterker nóg beter kon maken. Dit aan de hand van de techniek en kennis die op dat moment voorhanden was.
Altijd grondig getest, door de ontwerper zelf en/of meerdere studenten van de Tube Society waar ik er één van ben. Soms ook voorzien van een uitgebreide AES paper, waar e.e.a. haarfijn wordt uitgelegd.