Pioneer SX-5580 deel 3

Vintage uit de jaren 70.

Opnieuw op de werkbank.

Stilstand is achteruitgang bij mensen en vintage.

Deze receiver was voorheen van een andere Pioneer liefhebber. Door omstandigheden heeft hij een aantal jaar opgeslagen gestaan. Na al die tijd  opnieuw aangesloten  op het lichtnet, zat er weinig “leven” meer in.

Op wat lampjes na en dat was het. Uit onderzoek  bleek het niet eenvoudig meer te repareren. Tal van problemen in de voeding, en diverse printen. Ik heb de receiver uiteindelijk maar overgenomen voor een redelijk bedrag.

Met het idee, om hem dan maar t.z.t.  helemaal te restaureren.  Nou dat heb ik geweten, hij werkt nu nog steeds niet helemaal goed.😕

Geen weg terug.

Gelukkig is er wel vooruitgang, want op een gegeven ogenblik heb je zoveel tijd en geld geïnvesteerd, dat er geen weg meer terug  is.

Nieuwe voeding elco’s

Voeding.

Elk audiocomponent  is zo goed, als zijn voeding.  Daar bezuinig ik nooit op. Deze Vishay elco’s zijn 22.000uF 100volt. Niet goedkoop, maar dit deel van de voeding zal hoogstwaarschijnlijk nooit meer voor problemen zorgen.

Hulp voeding.

Dit kleine printje maakt ook deel uit van de voeding en is minstens net zo belangrijk. Uit meting bleek dat de capaciteit flink was gedaald.

In een  Pioneer brochure, staat dat de versterker van deze receiver een bandbreedte geeft tot maar liefst 90Khz! Dus ook hier de allerbeste componenten. Deze Vishay elco’s werken ook probleemloos bij 100Khz.

Andere printen.

Print met o.a. de volume regelaar.
Print met de toon regelaars.
Phono versterker.
Phono origineel

Alle printen zijn voorzien van nieuwe 1e kwaliteit onderdelen. Alle transistoren zijn vervangen door moderne ruis arme exemplaren.  Het onderste printje laat een originele zien. Op alle drie de printen lekkende elco’s en transistoren met zwarte pootjes.

Zwarte pootjes.

Voor wie niet weet, wat het is. Dat zwarte is een soort oxidatie die via de pootjes langzaam doorvreet naar de inwendige transistor en daar het silicium -waar de transistor van is gemaakt- aantast. Eerst is er meer ruis, daarna gekraak, totdat de transistor het helemaal begeeft en daarmee ook de versterker.

Het  is wel zo, dat niet élke transistor hier last van heeft, maar die in deze Pioneer receiver en in veel andere Japanse apparatuur gebruikte wel.  Elco’s idem dito. Sommige lekken bijna niet, andere weer wel. Het hangt er ook vanaf hoe en hoeveel zo’n apparaat gebruikt is.

Deze SX-5580  heeft het  zwaar gehad. Ik vermoed dat hij ergens in een café of clubhuis jarenlang heeft gespeeld er is  namelijk een extra aansluiting op gemaakt voor een mengpaneel of zo iets. (later meer)

 Antenne.

Afgebroken.

Ook de AM/middengolf antenne was afgebroken. Ook een teken dat er niet zachtzinnig mee omgegaan is.

Nieuw antenne scharnier.

Gelukkig kun je in de USA veel onderdelen krijgen. Zo ook dit nieuwe schanier. Koost helaas wel een paar centen. Ik was met invoer en verzendkosten zo €80 kwijt. Maar het is perfect  nagemaakt. 🙂

Poetsen.

Zie je het verschil?

Uren aan het poetsen geweest om de sterk verweerde  cinch aansluitingen weer te laten glimmen.

Proefdraaien.

En nu staat hij voor de 2e keer proef te draaien.

FM tuner met nieuwe onderdelen en wat blauws 🙂

De FM ontvangst en het geluid is opmerkelijk goed.

Proef draaien.

Ook met deze Pioneer receiver is het weer helemaal goed gekomen. Ik heb hem een paar weken laten spelen in mijn werkplaats. Dan komen vanzelf dingetjes boven drijven. Hij staat weer te stralen en speelt beter dan ooit.

Jack

Auteur: Jack

Hoi mijn naam is Jack van Brederode. Waarschijnlijk stond mijn wieg naast de radio want de liefde voor muziek zit diep in mijn genen. Vanaf mijn 12e ben ik serieus bezig met techniek en audio. Daarnaast hou ik van mensen, koken en hardlopen

2 gedachten aan “Pioneer SX-5580 deel 3”

  1. Hallo Chris,

    Dat klopt. Meerdere kleinere elco’s paralel is beter. Die kunnen sneller laden en ontladen. In high-end audio apparatuur uit de jaren 80 zoals de Scylla 80S zag je het. Nu zie het je soms ook in Dac’s b.v. van Denafrips. Maar ook Sansui gebruikte soms dubbel elco’s en Akai plaatste in zijn zwaarste receiver 4 elco’s met “maar” 4.700uF capaciteit. Helaas hebt niet altijd de ruimte of mensen vinden het niet mooi. Dan kun je maar beter heel goede elco’s gebruiken. In mijn nieuw te bouwen buizen versterker zit minder dan 100uF in de voeding die beide kanalen van stroom voorziet. Ik neem meestal 63volt elco’s omdat de TAN = verliesfactor kleiner is. En elco’s zijn t.o.v. de jaren 70 en 80 veel kleiner geworden qua maat past meestal prima.

    Vriendelijke groet,

    Jack

  2. Dag Jack,
    Met veel interesse kijk ik uit naar een nieuw artikel op jouw webside.
    Vooral het reviseren van oude receivers, versterkers en tuners.
    Laats in de Pioneer SX-5580 2 nieuwe elco’s van Vishay 22.000 µF 100 volt.
    Zelf ben ik al een tijd bezig om elco’s onder ” bedrijfs omstandigheden ” te meten.
    Ik gebruik daar een ouderwetse eindtrap voor met één voedingspanning en waar nog een uitgangs elco tussen versterker en luidspreker zit.
    Vervang de uitgangs elco door een flinke weerstand van 4 à 8 ohm en op de plaats van de luidspreker de te meten elco.
    Nu een sinus generator aansluiten op de ingang van de versterker en een AC gekoppelde Skoop over de elco en het meten kan beginnen.
    Ik meet van de elco’s de wisselspanning die over de elco staat bij 50 Hz, 100 Hz, 10 KHz en 20 KHz.
    Als je dat voor veel elco’s in een tabel opschrijft dan krijg je een aardig inzicht welke goed is en welke niet.
    Alle wisselspanning die over de elco staat is verlies. Vooral bij 10 Khz en 20 KHz zijn er grote verschillen.

    Mijn conclusie van de metingen tot nu toe is: Neem i.p.v 22.000 µF 2 stuks van 10.000 µF of nog beter 4 stuks van 4700 µF.
    Daar moet natuurlijk wel ruimte voor zijn. En korte dikke draden in de voeding.

    Vier elco’s van 2200 µF parralel doen het stukken beter dan één van 10.000 µF. Echt waar.
    Bedrading zo kort mogelijk houden. Ik ben benieuwd of dit nieuw voor je is.

    Bij het vervangen van kleine elco’s in jouw apparatuur zeg je altijd “neem als het kan er één van 63 volt” en daar ben ik het helemaal mee eens. Een heel stuk beter.

    Hartelijke Groet, Chris Jansen Bilthoven.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.