Waar ben ik mee bezig april

Akai AT-93 Reference Master.

De naam “Reference Master”  pretendeert heel wat.  Ik kan nu al verklappen dat dit hoort bij het beste dat Akai ooit heeft gemaakt.   De nieuwprijs was in 1989-1993 ongeveer 1000DM.

Best veel geld, maar in die tijd waren er wel duurdere tuners.  Het ontwerp is zeer goed, toch zie je dat terwille van de prijs   (onder de magisch 1000 grens blijven)  wat compromissen zijn gesloten.

Dac’s :

Ik had onlangs een Philips set voor een service beurt  in mijn werkplaats op “visite” met onder ander CD-880 cd-speler op visite .  Daar zit de beroemde  TDA-1541A dac chip in.  Deze dac is nog steeds  bij velen erg geliefd vanwege het natuurlijke geluid.

De allereerste  DAC’s waren duur.  Philips had de TDA-1540, dat was een 14-bits dac.  Om de CD als medium, op te markt te kunnen krijgen was samenwerking met Sony nodig, uiteindelijk is het 16-bits formaat gekozen.

Tegenwoordig zijn bijna alle dac’s van het type Delta Sigma. met een diepte 4 of 5 bits wordt het digitale signaal omgezet worden naar analoog.  De modi 3 links doet dat met de in audio kringen gerespecteerde  AKM 4490 chip.

Maar zo’ n chip is met een paar € veel goedkoper dan een multibit chip waar 16 of meer precisie weerstanden zitten.  Die de DA-conversie doen.

Toen een kennis mij een tip gaf over het merk Schiit, viel het kwartje.  Ook Schiit maakt in een deel van haar dac’s gebruikt van multibits chips. Die in  afhankelijk van het type in één keer 16….18…20 bits van analoog naar digitaal opkunnen zetten.

Is het hoorbaar?  Zeker,  wat opvalt is de diepte, ruimte en de natuurlijkheid van het geluid.  Het klinkt wat  “droog” dat hoor je b.v. als 2 slag houtjes tegen elkaar getikt worden.  Het zijn van die korte tikken.  Tak i.p.v. Taaak.

Is multibit zalig?  Ook niet, het meet b.v. afschuwelijk slecht.  Hoe dat komt daar heb ik al een logische verklaring voor.  En er komen natuurlijk natuurlijk eigen metingen. ?

Wordt vervolgd,

Jack