“Verslaafd aan Fet’s”.
Er is de afgelopen weken niet veel veranderd aan de set in de woonkamer. De Optonica set die hieronder beschreven staat, werkt, klinkt en meet zo goed dat de behoefte naar “iets anders” gering is. De ultra lage vervorming zorgt er voor dat heel veel kleine details hoorbaar zijn. De Fet’ s geven een haast “buis achtig” geluid. Dankzij de demping factor van 35 en het feit dat de versterker ook uitstekend met mijn 4Ω luidsprekers om kan gaan, geeft een mooi beheerst laag. Het is bijna perfect. Ik heb het vergeleken met een 2 tal buizen versterkers. Die hebben als voordeel dat vrouwen stemmen nog iets natuurlijker klinken en het geluid kwam meer los van de luidspreker. Nadeel was slechter en rommeliger laag.
Dus voorlopig laat ik het even zo. Muziek afgespeeld vanaf de harddisk klinkt erg goed.
Mijn installatie.
“toevallig” kwam een fraaie Optonica 9100 set op mijn pad. Zo reisde ik af, via een schitterende route naar het plaatsje “Hallum”, waar ik hartelijk werd ontvangen door Simon.
Met het merk Optonica heb ik een bijzondere band. Het merk is vrij onbekend, dé high-end lijn van het merk Sharp. Een van mijn voormalige leidinggevende speelde hiermee. Eind jaren 70 en 80 waren merken als Sony, Kenwood en Pioneer vrij dominant. Ik denk dat met de Optonica lijn, Sharp een stukje van die markt wilde hebben. In Duitsland was het merk redelijk bekent, hier in Nederland niet echt. Het was ook niet echt goedkoop…
Voorversterker SO-9100
Eenzelfde voorversterker maar dan de HB-versie heb ik al een half jaar terug opgeknapt. Ik was verbaasd over fraaie opbouw, geheel met fet’s die ongeveer dezelfde eigenschappen kennen als buizen.
De eindversterker SX-9100
“Uiterlijk”
Het ziet er misschien een beetje goedkoop uit met al die lampjes. Maar dat hoort bij de tijdgeest van de eind 70 begin 80e jaren. Pioneer waar ze lijkt wel het een en ander van afgekeken hebben had al een aantal jaar fluorescerende meters o.a. in de SA-7800 t/m SA-9800 en tal van receivers. Deze SX-9100 heeft ook nog een spectrum analyser. Het aardige is dat je ziet dat het laagste laag zoals ik die ervaar niet bij 30hertz zit maar meer rond de 60. Best een nuttige functie dus en nog uit schakelbaar ook. Hoewel de led’s niet fel zijn zodat het nauwelijks storend is.
“Innerlijk”
Vanbinnen is de eindversterker erg mooi gebouwd. Geheel DC-gekoppeld en geheel uitgevoerd met FET’ s . Met 2 dubbele ringkern trafo’ s en Zogenaamde “heat pipes” voor de koeling. Ik durf rustig te stellen dat er vandaag de dag nauwelijks iets beters gemaakt wordt. Dit is echt “high-end” En zo meet en klinkt het ook. De vervorming is zo laag, Sharp claimed 0,005% bij nominaal vermogen van > 100watt in 4 of 8Ω. Ik neem dit direct aan want ik kan het niet eens meten, omdat mijn meet instrumenten 0,0066% eigen vervorming kennen. Het enige dat te zien is, is een heel klein beetje 2e harmonischen ergens bij – 80dB dat ons gehoor ook prettig vind.
“De rest”
De rest van de set is nog hetzelfde. De Black Lion “white” dac waarmee we digitale audio afspelen. Dit is een dac die eigenlijk bedoelt is voor de professionele markt, maar zeker ook interessant is voor ons muziekliefhebbers. De geluidskwaliteit van “gewone” CD 16bit 44,1Khz wav bestanden is al fenomenaal goed. Hi-res bestanden spectaculair via onze muziekserver.
Hele kleine details die bij andere media ergens in het digitale domein verdwijnen zijn hoorbaar. Niet voor niets wordt deze dac door top producers en musici gebruikt. In die pro wereld gaan honderden miljoenen om. Apparatuur moet gewoon goed zijn zonder “blabla” of overbodige franje. Via een Marmitek connect TS41 toslink 4 poort switch heb ik al onze digitale bronnen aangesloten, Toslink werkt goed tot 24bit en 96Khz. De muziekserver is via een M2tech HiFace Evo aangesloten en kan 24bit 192Khz aan.
De Sony PS-6750 staat weer boven op het rek. Met een Lyra Delos vakkundig gemonteerd door Music2 audio import Het extra benodigde contra gewicht en het dwarsdruk compensatie gewichtje heb ik door een metaal bedrijf in de buurt laten maken. Platen draaien gaat heel intuïtief.
Hier onder een Pioneer F-99X tuner. Die ziet er uit als een 13 in een dozijn tuner maar dat is hij niet. De ontvangst en selectiviteit is erg goed. De vervorming extreem laag. Er worden heel bijzondere schakelingen gebruikt én die is een van de weinige tuners met standaard Nichicon “Muse” condensatoren. Maar veel belangrijker, hij klinkt prachtig.
De rest zal ook bekend zijn: een Cambridge DAB+ tuner, een Pioneer DV-656A alles speler en een Logitech Duet. Al met al een installatie waar je uren naar kunt luisteren zonder dat je er moe van wordt. Ook op een laag volume een natuurlijk en evenwichtig geluid.
Jack
P.s. het viel me op, hoe weinig vermogen je feitelijk nodig hebt. De piekmeters van de versterker komen zelden boven de 0,3watt ! . De gebruikte Perfect Performer 2x 16,5 hebben wel een hoog rendement van 92 a 93dB 🙂